Wis panjen teko titi wancine yen urip iku kudu nrimo ing pandung. Sananjan mubeng koyo kitiran, polah koyo manuk branjangan yen durung tekan mangsane ora bakal dadi opo sing di cipto. Duh Gusti.... kulo pasrah nglampahi punopo ingkang sampun ginaris, ingkang kulo suwun paringono kesabaran lan keikhlasan manah.
SUBHANALLAH, ingkang saget kulo pasrahaken
ALHAMDULILLAH, ingkang saget kulo kangge sumendhe
ALLAHUAKBAR, ingkang saget kulo sambati
LAILLAHAILALLAH, ingkang saget kulo kangge gondhelan
Wis sak untoro wektu sing lumengser, ora kroso wis mancik Tungguling hangekes manah. Kantun nunggu Panjering Lintang Rahino. Sesuk...umun-umun enggal gumregah, wis tekan titimangsane... PANJERE LINTANG RAHINO
Salam taklim,
Bocah sing Ilang
Tidak ada komentar:
Posting Komentar